Geboorteblog van Linde

De geboorteblog van Linde mag online!

Geboorte van Linde in Antonius Leidsche Rijn

Het is 27 mei 2018 rond 19:00uur als ik contact heb met Sanne:

“ Ha Marjolijn, het rommelt hier. Niet genoeg om de verloskundige te bellen, wel genoeg om de jongens uit logeren te doen”.

Gezien de beval-geschiedenis van Sanne ( in 3 uur van de tweede), betekend dit wel dat ik wat moet gaan ondernemen. Ik ben met ons gezin op bezoek bij mijn ouders, om hen naar huis te brengen, moet ik een half uurtje rijden. De pech is dat de kinderen net bij de ijssalon een heerlijk ijsje aan het halen zijn. Dus ik kan pas weg als zij weer terug zijn. Ik besluit ze tegemoet te rijden met de auto. Zeg mijn ouders gedag en excuseer mij voor ons acute weggaan. Gelukkig weten ze wel hoe het werkt met mijn werk. Onderweg pikken we de kinderen op en rijden naar huis.

Sanne schreef mij dat ze nog niks durft te zeggen, of het echt aan het beginnen is, maar ik denk er het mijne van ;)  Het is erg druk met bevallingen, de voorkeur heeft ziekenhuis Leidsche Rijn, maar dat weten we pas, als de verloskunde is geweest en dat duurt nog wel even. Sanne: “ Spannend he, ik vind het nu al bijzonder dat jij het stiekem weet dat er iets zou kunnen gebeuren hihi”  Dit soort appjes, maken mijn dag, hier doen we het voor, het echte contact, niks gemaakt. Echte contacten met echte mensen.  Mijn antwoord op Sanne: “ Ik heb er zin in! “ Pas om 21:30uur komt de volgende app: Het wordt heftiger, Ik denk dat het doorgaat zetten en dat het vanavond of vannacht of morgen gaat gebeuren.  Op dit moment is de verloskundige nog niet geweest. Ze zijn begonnen met het timen van de weeën. Zitten nu om de 6 minuten op 50 seconden. Sanne geeft aan wel zo de verloskundige te gaan bellen. Om 22:00uur stuurt Joris een berichtje, de Vk komt met 30 minuten. 5 minuten van een 1 minuut. Omdat Joris de laatste 2 apps stuurt, dacht ik dat Sanne al langzaam in haar bubbel gaat.

Dus vraag ik ( ik dacht aan Joris ;) ) “Heeft Sanne nog praatjes of word ze al stil”. Waarop Sanne antwoord : “ ik heb altijd praatjes”.  Dat had ik kunnen weten ;)  “OMG” appt Sanne om 22:45uur. “Ik zit hier gedoucht op de bank te wachten op de VK, en het zwakt af. Ik denk serieus dat we zo gewoon gaan slapen….. De VK is onderweg hierheen nu, dus je hoort het zo”. 23:20uur De VK is geweest, 2 cm. Geen idee of het doorgaat zetten. We mogen nu gaan slapen, misschien komt het vannacht. En anders op de verjaardag van je broer geint Sanne nog. Ik vertelde haar dat mijn broer jarig was op 28 mei en aangezien er op de verjaardag van mijn andere broer 28 januari ook een baby geboren was, vond ik dat wel grappig. We besluiten te gaan slapen. Ik kies ervoor om aangekleed op de bank te gaan liggen. Ik heb toch het idee, dat het niet heel lang zal duren en om dan weer mijn man wakker te moeten maken. Sanne appt nog wel even, sorry dat ik je voor niets wakker heb gehouden. Ik zeg haar dat ik liever tien keer voor niets geappt wordt, dan dat ik de bevalling zou missen. Dit stelt haar gerust. Het lijkt toch wat langer rustig en ik draai me nog een paar keer om op de bank.  Ik weet niet precies hoe laat ik gebeld werd, maar ik was om +/-04:00uur in het ziekenhuis. Eerder dan Sanne en Joris en de VK, ( een voordeel dat het nieuwe ziekenhuis Antonius Leidsche Rijn zo lekker dichtbij is voor mij, 15 minuten en dan ben ik er). Thuis had Sanne +/- 5 cm ontsluiting maar de vliezen waren nog niet gebroken. Om 4:20uur zijn we allemaal op de kamer, Sanne heeft regelmatig weeën.Die ze heel sterk weg ademt. Ze heeft samen met Joris hypno-birthing gedaan en heeft zelf het idee dat het werkt. Ze is rustig. Om 4:35uur gaat ze even onder de douche. Maar omdat Sanne het idee heeft dat ze moet persen, komt ze er weer onderuit. Om 5:00uur geeft ze aan te willen persen, maar ze kan ze nog wel goed weg ademen. De weeën worden wel steeds pijnlijker. 5:15uur staat er nog een klein randje, 8 cm ontsluiting, nog geen gebroken vliezen, die zijn in overleg met Sanne op dat moment gebroken. Daarna voelde ze een soort opluchting. 5:35uur de baby zit nog vrij hoog wel 9 cm ontsluiting. Sanne draait op handen en knieën waardoor ze de weeën beter kan opvangen.

Om 5.45uur had Sanne even haar momentje, dit was heel herkenbaar voor Joris. Sanne” ik heb even pauze nodig, kan je haar er niet uithalen. Hoeveel uur moet ik nog doorgaan, 2 uur of 3 uur???  Nog geen 5 minuten later is Linde geboren. Ze is prachtig door haar papa aangepakt en stoere mama knipte de navelstreng door. 28 mei 5,49uur 4052 gram en 52 cm.

Ik heb afgesproken, later op die dag nog even langs te komen, om de ontmoeting met haar grote broers vast te leggen.

Een dag later stond de postbode met een mooie doos van Greetz voor de deur. Met een heel lief bericht en prachtige bloemen.

15 dagen later ben ik bij Sanne Joris en de kinderen thuis voor het maken van de lifestyle newborn reportage. Heerlijk als je 2 boefjes hebt als broers.

Lieve Sanne, Joris, Pepijn, Ruben en Linde heel veel geluk! Bedankt dat ik hierbij aanwezig mocht zijn!

Ik kreeg van Sanne een mooie tekst om toe te voegen aan deze blog!

Door Sanne

“Ik weet nog goed dat ik gedurende de zwangerschap van Linde tegen Joris zei: ‘Joris, ik weet dat dit echt helemaal niets voor ons is, maar ik heb een idee voor de bevalling. Marjolijn doet ook geboortefotografie en ik zou het wel heel mooi vinden om deze laatste bevalling vast te laten leggen’. Joris viel ongeveer van zijn stoel. Alhoewel hij sceptisch was, zijn we voor een gesprek naar Marjolijn gegaan en voordat we de deur uit waren wisten we het al: dit gaan we doen en we willen het volledige pakket!

Deze keuze staan we nog steeds volledig achter, sterker nog, we raden iedereen aan te kiezen voor geboortefotografie (en dan vooral Marjolijn!! ). Het is zo bijzonder om dit prachtige moment in je leven vastgelegd te hebben op zo’n mooie manier. En het is nog meer dan dat, je hebt ook nog eens iemand aanwezig bij je bevalling die zoveel bevallingen heeft mee mogen maken, dat je naast een fotograaf ook een bevallingsdeskundige bij je bed hebt staan. Ik blijf een mooi moment vinden dat ik geen houvast kon vinden tijdens weeën en het was niet Joris, de verloskunde of de verpleegkundige die precies aanvoelde wat ik nodig had. Het was Marjolijn die even tussen het fotograferen door de verlossende actie ondernam. Wat heerlijk dat je besefte dat de leuning van het bed omhoog moest! Ik vind het bijzonder hoe iemand tegelijk aanwezig kan zijn wanneer je het nodig hebt, als volledig afwezig als ik in een cocon zat met Joris.

Ik ben zo blij met resultaat dat we al hebben mogen zien bij de bestelsessie. De zwangerschap, de geboorte, de ontmoeting van Linde met haar broers en de lifestyle zijn zo fantastisch vastgelegd. Alles is zo zichtbaar, de liefde, de emotie, het harde werk, de blijdschap.

Marjolijn, we zijn echt dolblij dat je bij deze momenten was en ik kan niet wachten tot het kraambezoek dat ik naast een beschuit met roze muisjes ook mijn geboorteboek kan aanbieden!!”

Sanne