Geboortefotografie 1ste reportage
Geboortefotografie
Het is november 2015, mijn man heeft een andere functie gekregen, voor hem geen oproep diensten meer, dus voor mij EINDELIJK de mogelijkheid om geboortefotografie te kunnen gaan aanbieden. Maar goed hoe begin je zo’n nieuwe tak van fotografie binnen je bedrijf…..
Ik deed een oproep op Facebook, begin december 2015 voor zwangere die wilde mee werken aan mijn portfolio en daarmee dus hun bevalling wilde laten fotograferen, voor mijn beeldmateriaal voor mijn website en Facebook. Zij zouden dan een prachtig verslag in beelden krijgen van de eerste ontmoeting van hun kindje.
Sabrina werd getagd door haar eigen Olaf en stuurde mij daarna een berichtje.
Ik had al vele reacties gehad, maar veel dachten dat het om een zwangerschap shoot ging. Maar dit ging om geboortefotografie, dit was natuurlijk veel intiemer en persoonlijker. Na wat heen en weer gemaild te hebben met Sabrina, kwam er een JA, ik mocht de bevalling doen. We hebben een kennismakingsgesprek gehad bij Olaf en Sabrina thuis. Dit was al vrij snel dus na mijn oproep, ik had iemand had gevonden die mee wilde werken, bijzonder toch!
Sabrina was 10 januari (2016) uitgerekend. Ik zou vanaf 1 januari voor hun standbij staan. Vanaf 38 weken zwangerschap heeft Sabrina mij op de hoogte gehouden van de vorderingen en de controles van de verloskundig.
Het is 8 januari, s’avonds appen Sabrina en ik, we hadden allebei het idee, dat we elkaar de volgende dag zouden zien. Ik wilde laten weten, dat als ik s’nachts niet zou reageren, dat Olaf mij moest bellen, eerst op de mobiel en eventueel op het thuisnummer. Sabrina appte terug, dat het al een beetje rommelt. Die nacht bleef het rustig, tenminste bij mij ;)
Zaterdag 9 jan komt het eerste whatsapp berichtje van Olaf om 8.42u:
“ Marjolijn, zojuist zijn we naar het ziekenhuis gegaan, Het blijkt dat Sabrina hoge bloeddruk heeft. Zij gaan dit zo nog even nameten, in het ziekenhuis, De ontsluiting is nog “maar” 3 cm. Dus er is nog geen noodzaak voor jou om hier heen te komen. Ik zal je op de hoogte houden van de ontsluiting. Het advies van de VK is rond de 6 cm deze kant op te komen.
Oh, echt dacht ik, wat fijn het is zaterdag, de kinderen kunnen bij mijn man blijven, ik zou zo weg kunnen!
Whatsapp Marjolijn 8.43u: “Oke, ik blijf paraat, ik heb 50 minuten nodig om te komen, sterkte!” Ik zou thuis alleen maar zitten wachten en ontzettend bang zijn dat ik mijn eerste bevalling zou missen. Whatsapp Marjolijn 9.03uur: “ik ga me toch gewoon klaar maken om te komen, wil niet graag te laat zijn 10.15u ben ik er ongeveer, wil je het kamer nummer doorgeven”.
Ik ben natuurlijk meteen paraat, ik wil niks missen, dus hup onder de douche, kop koffie, broodje, tas voor de lunch klaar maken en gaan. Thuis zit ik ook alleen maar te wachten, wil het zeker niet missen!
10.15u Olaf Whatsapp: “Late reactie, kraamsuite 15″. Ik kwam om 10.30u in het Flevo ziekenhuis in Almere aan, Sabrina heeft op dat moment 4 cm ontsluiting en de vliezen zijn gebroken en heeft al regelmatig weeën, het valt haar zwaar. Ze gaat van het bed op een stoel, ze puft goed de weeën weg.
Waar ik dan achter kom, dat het voor mij toch erg lastig is, om de stille getuigen te zijn, Sabrina en Olaf zijn beide erg stil. Ik ben op dat moment blij dat ik deze blog kon schrijven en dat ik Facebook had! Tussendoor heb ik even een heerlijk Cappuccino gehaald in het keukentje van het ziekenhuis. Rond 11 uur kregen we uitleg van de verpleegkundige, over de mogelijke verloop van de bevalling. Olaf slijt zijn tijd ook met Facebook…. Sabrina moet naar de WC, de weeën gaan heftig door, ze is misselijk helaas hoort dat er allemaal bij. Het eten wordt gebracht voor vader een groentesoepje, het ziekenhuis mag alleen de aanstaande ouders lunch brengen, gelukkig had ik zelf het een en ander mee :) De weeën worden vaker en heviger.
12.05u Sabrina’s weeën houden aan en Sabrina zegt “het houdt niet op”!! Sabrina: “….(piep), nee, nee….. Ik wil naar huis!”
Het plan komt van de kraamverpleegkundige om even een beetje te ontspannen onder de douche. Sabrina staat onder de douche, ik houd afstand, maar hoor haar de weeën luid weg kreunen. De verpleegster meld dat de dienstdoende verloskundige na haar ronde langs zou komen om te kijken hoeveel ontsluiting ze heeft. Sabrina wordt ongeduldig. Ik neem mijn 2de kop Cappuccino. 13.15 De verloskundige is tevreden over het verloop, Sabrina niet, die wil niet meer! De kleertjes voor de kleine worden klaar gelegd. Weer controle: 5/6cm de weeën doen wel wat, het kindje zit nog wat hoog. Sabrina geeft aan dat ze graag een ruggenprik wil. 13.45u alles wordt klaar gezet voor de Ruggenprik, Sabrina krijgt een extra infuus, Olaf wordt als ruggensteun gebruikt, Sabrina heeft de hele nacht niet geslapen en is zo ontzettend moe.
Voor dat de ruggenprik echt in werking gezet wordt, wordt de vordering nog eens bekeken, nu had Sabrina 6 cm ontsluiting. De ruggenprik wordt gezet, hier was ik even niet bij. Ik was even op de gang, checkte mijn telefoon, ik kreeg een verdrietig en voor mij onverwachts bericht, een klant van mij haar moeder was overleden, ik had van haar samen met het gezin een liefdevolle reportage gemaakt een paar maanden eerder, deze vrouw had op mij indruk gemaakt, we hadden tijdens de wandeling in het bos even met elkaar gesproken, deze vrouw was overleden…. ongeloof… een traan over mijn wang.
Ik mocht terug de kamer in waar Sabrina weer vlot praatjes praatjes kreeg, de ruggenprik deed duidelijk goed zijn werk, de familie wordt op de hoogte gebracht van de stand van zaken, en ook de heel erg vermoeidheid neemt af. Er wordt een katheter geplaatst om de blaas goed leeg te maken en vervolgens gebeurde er helemaal niks. De kraamverpleegkundige komt gedag zeggen, haar dienst zat erop. Rond 16.30u wordt Sabrina weer gecontroleerd en zit dan op 8cm, nog 2 cm aan één kant. We maken zelf een rekensommetje, hopen op 19.15u geboren. Sabrina wordt geadviseerd om van houding te veranderen, om de ontsluiting te bevorderen.
Bij uitzondering mocht ik nu ook mee eten van het ziekenhuis, we kregen Rijst met Kip-ragout, best een smakelijk hapje, na de hele dag al in het ziekenhuis te zijn. Het was ondertussen 18.00u, er gebeurde werkelijk helemaal niks meer, geen puf, geen wee, geen pijn. Even bijkomen dus voor Sabrina! Om 18.40u geeft Sabrina aan dat de druk in haar onderlijf veranderd, de verloskundige komt kijken en geeft aan dat de kleine het nog goed doet. Volledige ontsluiting, om 19.05u wat een opluchting! We (Sabrina natuurlijk) mogen beginnen met persen! Er wordt begonnen met persen, met de ruggenprik, best een wonderlijk gezicht, Sabrina was met een big smile aan het persen. Maar het heeft geen goed resultaat, 20.00u de ruggenprik moest worden gestopt. De ruggenprik moest goed uitgewerkt zijn, om te kunnen persen.
Om 20.50u komt het gevoel langzaam terug. Maar er zijn geen persweeën en er hoeft nog niet te worden mee gepuft. Het is 21.00u, het kindje is nog niet veel dieper gekomen en er word besloten om wee opwekkers te starten, dit heeft resultaat. Om 21.55u is het echte werk voor Sabrina gestart. En om 22.35u was hij er dan eindelijk.
Davi John van der Meer
Na de geboorte blijf ik nog bij Sabrina, Olaf is even naar de familie die al een aantal uren in de wachtkamer aanwezig zijn. Davi wordt volledig gecontroleerd en hij doet het goed, krijgt zijn eerste borstvoeding en krijgt zijn eigen eerste kleertjes aan.
Na een hele lange dag, ik was rond half 2 s’nachts weer thuis en kon ik met heel mijn hart zeggen, dit is niet mijn laatste bevalling die ik ga fotograferen, er zullen er nog vele volgen, want, wat is dit bijzonder, wat past dit goed bij wie ik ben! Wat is dit ontzettend gaaf!!
Liefs Marjolijn
Via deze link kun je het filmpje bekijken.
Wil je meer informatie over geboortefotografie? Neem een kijkje op www.fotografiemarjolijn.nl/geboorte